O dyrekcji

Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Toruniu jest jedną z 17 Regionalnych Dyrekcji LP w kraju. Obejmuje lasy regionu kujawsko-pomorskiego o powierzchni ponad 430 tys. ha.

Zasoby leśne

Powierzchnia gruntów leśnych w zarządzie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu wynosi ponad 456 tys. hektarów, w tym lasy zajmują 433 tys. ha.

Hodowla lasu

Jednym z najważniejszych działów gospodarki leśnej jest hodowla lasu. Oparta na doświadczeniu wielu pokoleń leśników i na dwustuletniej nauce leśnej, stanowi dziś podstawę nowoczesnego leśnictwa, w którym wszystkie zasady, tj. powszechnej ochrony, trwałości utrzymania, ciągłości i zrównoważonego wykorzystania wszystkich funkcji lasu oraz powiększania zasobów leśnych, są jednakowo istotne.

Ochrona lasu

Las, jak każdy żywy organizm, musi przeciwstawiać się stałym zagrożeniom ze strony czynników chorobotwórczych, takich jak grzyby pasożytnicze, bakterie, wirusy. Patogeny te wywołują "choroby zakaźne drzew", które w warunkach RDLP w Toruniu, występują głównie w uprawach, młodnikach oraz w drzewostanach na gruntach porolnych.

Użytkowanie lasu

Głównym produktem, dostarczanym przez lasy, jest oczywiście drewno. Jego roczne pozyskanie w nadleśnictwach, nadzorowanych przez Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w Toruniu, osiągnęło poziom ok. 2,03 mln m sześc.

Urządzanie lasu

Aby racjonalnie gospodarować zasobami leśnymi trzeba zawczasu dobrze las poznać, zinwentaryzować, opisać i zaplanować w nim czynności gospodarcze oraz ochronne. Te natomiast zależą od lokalnych warunków przyrodniczych i siedliskowych.

Łowiectwo

Łowiectwo, jako element ochrony środowiska przyrodniczego, w rozumieniu art. 1 ustawy „Prawo łowieckie" z 13.10.1995 r. – oznacza ochronę zwierząt łownych i gospodarowanie ich zasobami w zgodzie z zasadami ekologii oraz zasadami racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej i rybackiej.

Ochrona przyrody

Rezerwat przyrody obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym, ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, siedliska zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody nieożywionej, wyróżniające się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi.