Wydawca treści
Choroby lasu
Las, jak każdy żywy organizm, musi przeciwstawiać się stałym zagrożeniom ze strony czynników chorobotwórczych, takich jak grzyby pasożytnicze, bakterie, wirusy. Patogeny te wywołują "choroby zakaźne drzew", które w warunkach RDLP w Toruniu, występują głównie w uprawach, młodnikach oraz w drzewostanach na gruntach porolnych.
Tam też powodują największe szkody. Do najbardziej agresywnych grzybów należy huba korzeni, opieńki, zgorzele, pleśnie i zespół pasożytów powodujący zamieranie pędów sosny. Ten ostatni, w 1996 roku, zaatakował drzewostany sosnowe na powierzchni 160 tys. ha.
Z uwagi na specyfikę chemicznego ograniczania wpływu grzybów pasożytniczych na stan lasu wykonuje się je generalnie tylko w szkółkach leśnych. Na pozostałych powierzchniach zwalczanie i profilaktyka polega na usuwaniu opanowanych przez choroby drzew. Natomiast na gruntach porolnych, w celu zmniejszenia niszy życiowej hubie korzeni, podczas zabiegów pielęgnacyjnych wprowadzany jest do środowiska leśnego antagonistyczny grzyb o nazwie żylak olbrzymi (łac. Phlebiopsis gigantea).
W większości zjawiska chorobowe spowodowane przez grzyby występują w miejscach, w których wcześniej z różnych przyczyn nastąpiło osłabienie kondycji zdrowotnej drzewostanów. Powyższe potwierdza m.in. uaktywnienie się zespołu patogenów powodujących "uwiąd dębu", po wcześniejszych uszkodzenia drzewostanów dębowych przez owady liściożerne i po drastycznym obniżeniu się poziomu wód gruntowych. Zmiany stosunków wodnych oraz stresy wywołane anomaliami pogodowymi są też powodem obserwowanych ostatnio w naszych lasach chorób jesionów, brzóz i olch.
