Zdarzają się w lesie sytuacje, kiedy to leśnicy podejmują decyzje o zastosowaniu ognia, tzw.  „technologicznego". Najczęściej ma to miejsce w celu zwalczania groźnych szkodników, które występują w znacznych ilościach i zagrażają trwałości lasu.

      W dniach 9 i 10 lutego br. na powierzchniach świerkowych drzewostanów w leśnictwie Wysoki Most płonęły wielkie ogniska. Było bardzo dużo dymu widocznego ze znacznych odległości. Wypalane były pozostałości po wyciętych świerkach, martwych lub stopniowo zamierających w wyniku żerowania w ubiegłym roku setek tysięcy (milionów !!!) chrząszczy i larw kornika drukarza.

      Zimowe wypalanie biomasy pozostałej po wycięciu zasiedlonych drzew podyktowane jest faktem, że część populacji szkodnika zimuje pod korą oraz w różnych szczelinach i zakamarkach drzew a także w okolicach szyi korzeniowych. Podczas wypalanie ginie część szkodników. Jednocześnie, aby zwalczanie kornika było skuteczne, pozyskane drewno – grubizna musi wyjechać z lasu najlepiej jeszcze zimą, zanim wiosenne ciepło pobudzi zimujące pod korą szkodniki do wylotu i rozpoczęcia żerowania na nowo zaatakowanych świerkach. Podsumowując, leśnicy w opisany sposób chcą pozbyć się szkodnika wówczas gdy zimuje i jest nieaktywny.

       Dociekliwi będą zadawać pytania dotyczące zagrożenia pożarowego w suchym, mimo zimy lesie. Takie niebezpieczeństwo istnieje stąd na palenie ognia technologicznego zgodę wydaje nadleśniczy, który zleca ciągły jego nadzór przez leśników oraz pracowników zakładu usług leśnych. Inne obwarowania w stosowaniu otwartego ognia to: odległość płomieni od drzew stojących nie powinna być mniejsza niż 6 m a ich wysokość nie powinna przekraczać 2 m. Ponadto pokrywa gleby wokół ognisk powinna być zdarta do mineralnej w pasie o szerokości od 1 do 3 m. Aby dopełnić wymogów prawnych nadleśnictwo zgłasza tego typu działanie w jednostce powiatowej Państwowej Straży Pożarnej. Podawane są dokładne koordynaty miejsca gdzie nastąpi wypalanie oraz czas rozpoczęcia i zakończenia prac.

        Warto tutaj powiedzieć, że wykonane w br. w leśnictwie Wysoki Most  zręby tzw. „sanitarne" wraz z paleniem gałęzi to ostateczny sposób walki z zabijającym na wielką skalę świerki kornikiem. Powierzchnia zamierających, litych drzewostanów świerkowych w leśnictwie Wysoki Most jest znaczna – łącznie niemal 10 ha.  W związku z tym w nadleśnictwie podjęto decyzję o wycięciu w bieżącym roku mniej więcej połowy z tej powierzchni. Pozostałe świerczyny usunięte zostaną zimą 2018 roku.

      W latach 2014 – 2016, przed podjęciem decyzji o zrębach sanitarnych, na opisywanych powierzchniach korniki zwalczane były poprzez wyznaczanie, wycinanie i wywożenie z lasu drzew zasiedlonych oraz przez chwytanie dorosłych osobników w pułapki feromonowe, które pozwoliły wyeliminować przynajmniej kilkanaście tysięcy osobników. Niestety działania te okazały się niewystarczające. Panujące susze powodują tak znaczne osłabienie świerków, które zatraciły naturalny mechanizm obronny i szybko zamierają zaatakowane przez chordy drukarzy, których ilości wydają się niewyczerpane.

        Na pocieszenie należy dodać, że w miejscach, gdzie w lutym płonęły ogniska już w przyszłym, 2018 roku posadzony zostanie nowy las. Tym razem składał się on będzie głównie z gatunków liściastych – z racji żyzności tutejszego siedliska – które nie stanowią atrakcyjnej bazy żerowej dla korników drukarzy. Istotny w tym wszystkim jest fakt, że zostanie zachowana ciągłość lasu a drewno świerkowe, które pozostawione na powierzchni w bardzo krótkim czasie uległoby deprecjacji i stało się nieprzydatne dla celów gospodarczych, zostało zagospodarowane.